Thursday, July 30, 2009

Wednesday, July 29, 2009


ഈ ഇലക്കറിഞ്ഞുകൂടാ ഇപ്പോള്‍
ഉള്ള തന്‍റെ ശരീരത്തിന്‍റെ അവസ്ഥ,
അവകാശിയായ മരത്തിനും
സഹായിക്കാന്‍ കഴിയില്ല
എല്ലാ സഹായത്തിനും പരിമിതികളുണ്ട്
ഒരു ചെറിയ കാലം അതിനപ്പുറം ...........

exams..


what is an exam..?
ariyumo..?
this is a good chance..
to experience and experiment..
exam..
so..try to find out that..
exam..

by..sirajshah

gajendramoksham..



by..sirajshah

nammal nadu kadathiya budhan..

by..sirajshah

oh..njane..!!

by..sirajshah

May be................

Maybe.. .. we were supposed to meet the wrong people before meeting the right one so that, when we finally meet the right person, we will know how to be grateful for that gift.
Maybe .. . . it is true that we don'tknow what we have until we lose it,but it is also true that we don't knowwhat we have been missing until itarrives.
Maybe .. . you should hope for enoughhappiness to make you sweet, enoughtrials to make you strong, enoughsorrow to keep you human, and enoughhope to make you happy .
Maybe .. . . the happiest of peopledon't necessarily have the best ofeverything; they just make the most ofeverything that comes along their way.
Maybe .. . . the best kind of friend isthe kind you can sit on a porch andswing with, never say a word, and thenwalk away feeling like it was the bestconversation you've ever had.
Maybe .. . . happiness waits for allthose who cry, all those who hurt, allthose who have searched, and all thosewho have tried, for only they canappreciate the importance of all thepeople who have touched their loves.
May be . . you should do something nicefor someone every single day, even ifit is simply to leave them alone.
Maybe .. . . there are moments in lifewhen you miss someone -- a parent, aspouse, a friend, a child -- so muchthat you just want to pick them fromyour dreams and hug them for real, sothat once they are around youappreciate them more.
Maybe … giving someone all your loveis never an assurance that they willlove you back. Don't expect love inreturn; just wait for it to grow intheir heart; but, if it doesn't, becontent that it grew in yours.
Maybe . . . you should dream what youwant to dream; go where you want togo, be what you want to be, becauseyou have only one life and one chanceto do all the things you dream of, andwant to do .

CNN ads

An old one

Dn't click

KOCHU POOCHA

Rain.....

The nature was silent,
but she broke it...
She hummed the music of love
which is my evertime favourite.
She covered me with cool breeze,
that she brought from the heaven.
She showered me with droplets,
that seems as diamonds.
She drizzled into my heart,
like dew kisses a petal.
She nourished my heart
which was a parched land,
with a fertile layer of memories.
Oh my rain...... You are my angel.....
(A poem by my Friend)

Alberto kordha

Monday, July 27, 2009

Saturday, July 25, 2009

നാടകം- പൊട്ടക്കിണറ്റിലെ തവളയുടെ സുവിശേഷം


നാടകം തുടങ്ങുമ്പോള്‍ രംഗത്തില്‍ സന്ധ്യാനേരത്തിന്റെ (പ്രതീതി )
അച്ഛന്‍ :മകനോട്‌ ,എടാ നീ ഇന്നു എവിടായ പോയത് ?
മകന്‍ :ഞാനോ ?പഠിക്കാന്‍ പോയി -എത്ര മണിക്കാ പോയത് ?
ഞാന്‍ എട്ടുമണിക്ക് പോയി -എത്ര മണിക്കാ തിരിച്ചു വന്നത് ?
എഴുമണിയായി-എത്ര മണിക്കാ ക്ലാസ്സ് വിട്ടത് ?
നാലു മണിയായി ,കൊള്ളാം. നീ ഇന്നു ആ ബാറിന്റെ മുന്നേ നിന്നതെന്തിനാ ?
വെള്ളമടിക്കനാണോ? അച്ഛന്‍ ഇതെന്താ പറയുന്നതു ?
ഞാന്‍ അച്ഛനെപ്പോലെ കുടിച്ചു ബോധമില്ലാതെ നടക്കുകയല്ലല്ലോ ?
ഓ നീ എന്തിനാ എന്‍റെ കാര്യം നോക്കുന്നെ ? ഞാനെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള രീതിയില്‍
നടക്കും നീ ഞാന്‍പറയുന്നതു കേട്ടാല്‍ മതി .
അച്ഛന്‍ :നീ അവിടെ നിന്നപ്പോള്‍ എത്രപേര്‍ നിന്നെ നോക്കി കാണും ?
അവരെന്തൊക്കയാ നിന്നെക്കുറിച്ചു കരുതിയെ
ഈ അച്ഛന്റെ കാര്യം അച്ഛാ അച്ഛനെപ്പോലെ എന്നെ
ആരും ഒന്നും പറയത്തില്ല
പിന്നെ അച്ഛനെക്കുറിച്ച് അച്ഛന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി
ആരും ഒന്നും പറയത്തില്ല
പക്ഷെ അടുത്തുള്ള ആളുകളോട് പറയും....
എടാ ആരാ എന്നെക്കുറിച്ച് പറയാനുള്ളത്
ഞാന്‍ ആരെയെങ്കിലും ചെലവിലാന്നോ കഴിയുന്നെ?
ഞാനെ ഈ ഭൂമിയിലെ ജീവിയാഎന്റെ ഇഷ്ടത്തിന്
ഞാന്‍ ജീവിക്കും എനിക്ക് എന്തും ചെയ്യാം....
അച്ചന് ചെയ്യാം മറ്റുള്ളവര്‍ക്കായിക്കൂട-
എന്ത് മുടന്തന്‍ ഞായമാ ഇത് ,,,,?
എനിക്ക് ഇവിടെ നിന്നാല്‍ .
ഭ്രാന്തു വരും ...
സ്വാര്‍ത്ഥന്‍ ,ഇയാളടുത്തുനിന്നാല്‍ -
നാട്ടുകാര്‍ തല്ലികൊല്ലും...........




(അടിക്കുറിപ്പ് )


അയാളുടെ മാനസിക രോഗം കാരണം കുടുംബം തെറ്റി -
ജീവിതം നഷ്ടത്തിലായി ...... അവസാനം ഒരു ചോദ്യം മാത്രം ?
അയാള്‍ക്ക്‌ മാനസിക രോഗമാണോ ?അതോ എന്തോ പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുള്ള
വെറും അഭിനയം മാത്രമാണോ ? എന്തായാലും നഷ്ടം നഷ്ടം തന്നെ .....

Friday, July 24, 2009

dr.biju and raman..


photo:Shaji Pattanam


this is a link to dr.biju's promo on his second film raman,the first indian feature film against american imperialism..and the present issues which related to sensoring..because of american reference began with thisbi-lingual (malayalam,english) movie ..



http://www.youtube.com/watch?v=6OabkPO053E

Sirajsha

farewellll..


this is my first farewell ..
without hearty touching memoirs..
and experience..
so..am very glad..
what kind of frnds they are?
i don't know..
do u knw..?
bye..and by..
Sirajsha

എന്റപ്പൂപ്പന്‍ കവിയാ...........


നിങ്ങള്‍ക്കറിയാമോ എന്റപ്പൂപ്പന്‍ വലിയ കവി ആയിരുന്നു കേട്ടോ .......അപ്പൂപ്പന്റെ അമ്മാവന്റെമകളായ എന്റെ അമ്മൂമ്മയെ പണ്ട് പുള്ളിക്കാരന്‍ ട്യൂണ്‍ ചെയ്യാന്‍ നോക്കി . അവസാനംസാഹിത്യത്തിന്‍റെ ആദ്യാക്ഷരങ്ങള്‍ ചൊല്ലികൊടുത്ത ആരെയൊക്കെയോ മനസില്‍ വിചാരിച്ചുഒരു കാച്ചു അങ്ങ് കാച്ചി .......


മാതാവിന്റെ കര പല്ലവങ്ങളില്‍
സന്തോഷ സമ്മിശ്രമായ ജീവിതത്തെ
ഉറ്റു നോക്കികൊണ്ടിരുന്ന ഭവതിയെ,
ഞാനന്നൊരു ശിശുവിനെ പോലെ
സ്നേഹിച്ചു ...........

കാലാന്തരത്തില്‍ സ്നേഹം
സഹോദരി നിര്‍ഭരമായി.........

എന്നാല്‍ ഇപ്പോഴാകട്ടെ ,
ഞാനെന്റെ ഹൃദയം തന്നു
സ്നേഹിക്കുന്നു ന്നു പറയുന്നതില്‍
വിരോധമില്ലെന്ന് കരുതട്ടെയോ ........

എന്ന്
അപ്പുപ്പന്‍
ഒപ്പ്

ഇനി പറ അപ്പുപ്പന്‍ പുലി അല്ലേ ???????? ഹൊ അതില്‍ അമ്മുമ്മ വീണു ...അവര്‍ക്ക്‌ ഏഴ് പിള്ളേരുമുണ്ടായി .
കവിതയുടെ ഒക്കെ ഒരു ശക്തിയെ .....

കണ്ടതും കേട്ടതും


ഞാന്‍ ജീവിക്കുനത് ജനിച്ചുപോയത്‌ കൊണ്ടല്ല... എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടാണ്.
എനിക്ക് തോന്നുന്നു ജീവിക്കാന്‍, അതും തോന്നിയത് പോലെ.
ഉറങ്ങാന്‍... ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍... കക്കൂസില്‍ പോകാന്‍... മഴയത്ത് നനയാന്‍... ഉറക്കെ പാട്ടു പാടാന്‍... തനിച്ചു യാത്ര ചെയ്യാന്‍...
ചിലപ്പോള്‍ എനിക്ക് തോന്നുന്നു ഉള്ളിലുള്ളതൊക്കെ വാക്കുകളിലാക്കാനും നിറങ്ങളായ് പകര്‍ത്താനും,
മറ്റു ചിലപ്പോള്‍ മൌനത്തിലാഴാനും പിണങ്ങിയിരിക്കാനും... അതുമല്ലെങ്കില്‍ ലോകത്തെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി കാട്ടാനും.

മറ്റെല്ലാവരെയും പോലെ ചിറയാനും നോക്കി പേടിപ്പിക്കാനും കണ്ടു കൊതിക്കാനും കണ്ണുരുട്ടാനും കണ്ണിനെ വിശ്വസിക്കാനും കണ്ണടച്ചിരുട്ടാക്കാനും എന്നെയും ആരും പഠിപ്പിച്ചില്ല.
ഉടയതമ്പുരാന്‍ രണ്ടുണ്ടക്കണ്ണുകള്‍ തന്ന് എന്നെ പടച്ചുവിട്ടത് ഇവള്‍ വേണമെങ്കില്‍, കണ്ണ് തുറന്ന് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ കണ്ടോട്ടെ എന്ന് കരുതിയാവണമല്ലൊ.
എന്‍റെ മുന്‍ഗാമികള്‍ എന്നിലേക്ക്‌ പകര്‍ന്ന ജീവസ്സിന്‍റെ തീവ്രതയില്‍ ഞാന്‍ അന്നാദ്യം ഇപ്പറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ വിടര്‍ത്തി പ്രപഞ്ചത്തെ നോക്കി...

ഞാന്‍ ലോകത്തെ നോക്കുന്നത് പോലെ ഈ ലോകത്തിനു എന്നെയും നോക്കാം... പക്ഷെ ആ നോട്ടങ്ങള്‍ നീണ്ട വിരലുകളായും അടക്കിപിടിച്ച ചോദനകളായും ആസക്തികളായും സദാചാരകമ്മറ്റികളായും എന്‍റെ ശരീരത്തിന്‍റെ വളവുകളെയും തിരിവുകളെയും തോട്ടുഴിയേണ്ട. കാരണം, ആ ദുഷിച്ച നോട്ടങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ ഇക്കിളിപെടാറില്ല. നിങ്ങളുടെ ജൈവഘടനയ്ക്ക് അങ്ങനെ ഒരു പരിമിതിയുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നറിയുക... ആ നോട്ടങ്ങള്‍ക്കായി ദാഹിച്ചല്ല ഞാന്‍ നിരത്തിലോ ബസിലോ ക്ലാസ്സ്മുറിയിലോ എന്‍റെ വീടിനുള്ളിലോ കഴിഞ്ഞു കു‌ടുന്നത്. എനിക്കവയെ പേടിച്ച് ഓടിയൊളിക്കാന്‍ വയ്യ.

ഞാന്‍ ആഗ്രഹിക്കാതെ... അറിയാതെ... എന്‍റെ അനുവാദമില്ലാതെ വളര്‍ന്നുതുടങ്ങിയതാണ്‌ എന്‍റെ ശരീരം. അന്ന് മുതല്‍ ഞാന്‍ ഭയന്നും തുടങ്ങി. കു‌നിപിടിച്ചും മറച്ചുവെച്ചും ഞാന്‍ ഒതുങ്ങിക്കു‌ടിനടന്നു. കൌതുകമായിരുന്നു ലോകത്തെ കണ്ടുതുടങ്ങിയപ്പോള്‍ എനിക്ക്. പക്ഷെ പതുക്കെ പതുക്കെ ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു, ലോകത്തിനും കൌതുകമായിത്തുടങ്ങി എന്നെ കാണുമ്പോഴെന്ന്...

ഭാവശുദ്ധിയുടെ മുള്‍ക്കിരീടം സ്വയം എടുത്ത് അണിയുകയല്ല. മാനുഷിക ചോദനകള്‍ എന്‍റെ ശരീരത്തിന്‍റെ സത്തയിലുമുണ്ട് . പക്ഷെ അത് ക്ഷണിക്കാത്ത നോട്ടങ്ങളുടെയോ ശാരീരികം മാത്രമായ പ്രേരണകളുടെയോ ഇരയോടുള്ള വേടന്‍റെ ധാര്‍ഷ്ട്യങ്ങള്‍ക്ക് മുന്നിലോ അടി പതറുന്ന ഒന്നല്ല. കാരണം ഞാന്‍ പ്രണയത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. എന്‍റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും വിചാരങ്ങളെ, സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ, സ്വത്വത്തെ മാനിക്കുന്നു.

എനിക്കാരുടെയും മേല്‍ കുതിരകയറണ്ട... ആരെയും കാല്‍ക്കീഴില്‍ ആക്കേണ്ട.

എന്നെ ജീവിക്കാന്‍ അനുവദിക്കുക.

നിങ്ങളെന്നോട് പറയരുത് ഞാന്‍ എങ്ങനെയൊക്കെ വസ്ത്രം ധരിക്കണമെന്ന്... എപ്പോള്‍ നടക്കണമെന്ന്... എവിടെ ഇരിക്കണമെന്ന്... ആരെപ്പോലെ ആയിരിക്കണമെന്ന്... എന്തൊക്കെ ചിന്തിക്കണമെന്ന്... അതില്‍ ഏതൊക്കെ ഉറക്കെ പറയാമെന്ന്... കാരണം, എന്‍റെ വസ്ത്രവും നടപ്പും ഇരിപ്പും ആയിരിക്കലും ചിന്തകളും പറച്ചിലും മറ്റാരുടേയും സ്വാതന്ത്ര്യത്തില്‍ ഇടപെടാത്തിടത്തോളം, നിങ്ങളുടെ കല്ലേപിളര്‍ക്കുന്ന കല്പനകളെ എനിക്ക് ധിക്കരിച്ചേ മതിയാകു. എന്തെന്നാല്‍ എന്‍റെ മനസ്സു പറയുന്നു, ഈ ഭൂമിയും ഇവിടുത്തെ സ്വാതന്ത്ര്യവും എനിക്കും കൂടെ അവകാശപ്പെട്ടതാണെന്ന്...



റിമ

Monday, July 20, 2009

Sunday, July 5, 2009

The shocking findings


Quoting leaked post-mortem results, The Sun said the 5ft 10 singer's body was "severely emaciated" and his stomach contained nothing more than partially dissolved pills.Despite having a punishing rehearsal schedule for his upcoming concerts, Jackson was understood to be eating once a day.The Sun also claimed to have seen notes that said Jackson's hair had fallen out and that his face was covered in plastic surgery scars. Several of his ribs were allegedly broken and injection sites were visible from where medics had tried to kick-start his heart with shots of adrenaline. But a statement from the Los Angeles County coroner said that the report is not accurate and that some of it is totally false.
Dr Charles Knight, a consultant cardiologist and secretary of the British Cardiovascular Society, said that the injections of adrenaline given to Jackson would not have been a "first-line treatment" but were likely to have been given to the singer in the hospital when other methods of resuscitation had failed. The fatal cardiac arrest suffered by Jackson could have been caused by a variety of different things, he added.

Wednesday, July 1, 2009

കോട്ടയത്തിനു അറുപതുവയസ്

Kottayam was ruled by the Rajas of the independent little kingdom of Thekkumkoor who ruled from Thazhathangadi till the mid-18th century. At that time, Marthanda Varma, the king of Travancore annexed Thekkumcore and surrounding areas of Kottayam to the Kingdom of Travancore. During the British rule of India, Kottayam continued to be ruled under the Princely State of Travancore.
Earlier, the Travancore State consisted of two revenue divisions viz., the southern and northern divisions, under the administrative control of a 'Diwan Peshkar' for each. Later in 1868 two more divisions Quilon (Kollam) and Kottayam were constituted. A fifth division, Devikulam existed for a short period but was then added to Kottayam. At the time of the integration of the State of Travancore and Cochin in 1949, these revenue divisions were renamed as districts and the Diwan Peshkars gave way to District Collectors. Thus Kottayam district came into being in July 1949. Later it became a part of Kerala, and the headquarters of the district bearing the same name when the state was formed in 1957. കുടുതല്‍ അറിയാന്‍ Arun sankar

ചിരിയാലിറ്റീ ഷോ


ചിരികള്‍ നാനാ വിധം .എന്നാല്‍ ദൈവത്തിന്ടെ സ്വന്തം നാട്ടില്‍ എല്ലാത്തിനും ഒരു വ്യത്യസ്തത ഉണ്ട്.മറ്റുള്ളവരില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്ഥമായി ചിരിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരാള്‍ നമ്മുടെ ഇടയിലും ഉണ്ട്.പിളര്‍ന്നും ലയിച്ചും വയനാട്ടില്‍ ഇല്ലാതായി തീര്‍ന്ന കെ മുരളീധരന്റെ ചിരിയെ മോണാലിസയുടെ ചിരിയുമായി ഉപമിക്കാം. എന്താണ് ഉദേശിക്കുന്നത് എന്ന് ആര്ക്കും തന്നെ മനസിലാകില്ല .സ്വന്തം അച്ഛന് പോലും തിരിച്ചറിയാന്‍ സാധിക്കാത്ത ഈ മന്തഹാസം ഇന്നും അസാധാരണത്വം പുലര്‍ത്തുന്നു.ചിരിച്ചാല്‍ മാത്രം പോര ചിരിപ്പിക്കുകയും വേണ്ടെ.....കാരണം ആയുസ്സ് കൂട്ടുന്ന ദിവ്യ ഔഷധം ആണല്ലോ അത് .വളരും തോറും പിളരുന്നവരും ,തൊട്ടാലും നോക്കിയാലും പീ ബീ യോഗം കൂടുന്നവരും കൂടി കേരളത്തിലെ ജനങ്ങളെ ചിരഞ്ജീവികള്‍ ആക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ്. (മരു പ്രദേശമായ ജനങ്ങളുടെ മനസ്സില്‍ താമര വിരിയിക്കാന്‍ നടക്കുന്നവരെയും ,എപ്പോള്‍ ആനപ്പുറത്ത് വന്നവരേയും നമുക്കു തല്‍ക്കാലം വെറുതെ വിടാം .കാരണം മനസറിഞ്ഞ് ഒന്നു ചിരിക്കാന്‍ പോലും കേരള ജനത അവര്‍ക്ക്‌ അവസരം നല്കുന്നില്ലല്ലോ).സാമൂഹിക സേവന ലക്ഷ്യാര്‍ത്ഥം കേരള രാഷ്ട്രീയ പടക്കുതിരകള്‍ ഒരു മെഗാ റിയാലിറ്റി കോമഡി ഷോയിലേക്ക് ഇപ്പോള്‍ കടന്നിരിക്കുകയാണ്. ..ഒരു ചിരി കണ്ടാല്‍ അത് മതി എന്നാണ് ഗിരിഷ് പുത്തഞ്ചേരി എഴുതിയത്.കേരള ജനതയും അതാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്.സീരിയലും ,കോമഡി ഷോയും പയറ്റി തെളിഞ്ഞന്നാട്ടില്‍ ഇതാ വാര്‍ത്താ മാധ്യമങ്ങള്‍ ഒരുക്കുന്നു ഒരു വന്‍ റിയാലിറ്റി ഷോ.പിന്നെയും ഒരു സംശയം ബാക്കി ആര്‍ക്കാവും ആയുസ്സ് കൂടുതല്‍ ?സംശയിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല .എല്ലാം കാണുകയും ,കേള്‍ക്കയും ,അറിയുകയും,ആരും കാണാതെ ചിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വാര്‍ത്താ മാധ്യമങ്ങള്‍ക്ക് തന്നെ..........

ഓര്‍ക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍..വെറുതെ..



അതെ..ഞാന്‍ ഓര്‍മകളില്‍ ആയിരുന്നു ..ജീവിതം..മരണം..പേരും നാടും അറിയാത്ത
കുറെ മനുഷ്യരുടെ കാഴ്ചകള്‍ ..അങിനെ അങ്ങിനെ..ജീവിക്കുകയായിരുന്നു..
കമ്പ്യൂട്ടറും മൊബൈലും ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരു കാടിന്റെ ഉള്ളില്‍..മാനും മയിലും
പിന്നെ കടുവയും ആനയും കൂട്ട് കൂടുന്ന ഒരിടത്ത് ..അതായിരുന്നു ജീവിതമെന്ന്
വെറുതെ തോന്നി പോകുന്നു ..ഇങ്ങു നാട്ടില്‍..മൃഗ ഭോജികളുടെ ഇടയില്‍ നില്‍കുമ്പോള്‍ ..
അത് കൊണ്ടു തന്നെ..ഇപ്പോള്‍ ജീവിതം എന്നത് ഓര്‍മകളില്‍ ആണ് ..കുറച്ചു കാലം..
sirajdin s.

പ്രതിഭകള്‍ അകലുമ്പോള്‍..




അങ്ങിനെ ലോഹിതദാസ് എന്ന മനുഷ്യനും പ്രതിഭയും ഓര്‍മയായി ..
വേദനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നഷ്ടം കൂടി..നന്മയെ സ്നേഹിക്കുന്ന മലയാളിക്ക് ..
അക്ഷരവും അനുഭവവും നിഴലും വെളിച്ചവുമായി തെളിഞ്ഞ
തിരശീലകളില്‍ അയാളുടെ മനുഷ്യ സ്നേഹം ഉണ്ടായിരുന്നു..
പ്രണയവും കാമവും ..പിന്നെ നാടുംനന്മയും ഉണ്ടായിരുന്നു..
ഒരു പിടി പൂക്കള്‍..ആ ഓര്‍മകള്‍ക്ക് ..നന്മക്കു ..
sirajdin s.

Tuesday, June 30, 2009

HOMAGE TO AAMI......


The Dance of the Eunuchs

It was hot, so hot, before the eunuchs came
To dance, wide skirts going round and round, cymbals
Richly clashing and anklets jingling, jingling
Jingling... Beneath the fiery gulmohur, with
Long braids flying, dark eyes flashing, they danced and
They dance, oh, they danced till they bled... There were green
Tattoos on their cheeks, jasmines in their hair, some
Were dark and some were almost fair. Their voices
Were harsh, their songs melancholy; they sang of
Lovers dying and or children left unborn...
Some beat their drums; others beat their sorry breasts.
And wailed, and writhed in vacant ecstasy. They
Were thin in limbs and dry; like half-burnt logs from
Funeral pyres, a drought and a rottenness
Were in each of them. Even the crows were so
Silent on trees, and the children wide-eyed, still;
All were watching these poor creatures' convulsions
The sky crackled then, thunder came, and lighting
And rain, a meagre rain that smelt of dust in
Attics and the urine if lizards and mice....


(from Summer in Calcutta)

Monday, June 29, 2009

Saturday, June 27, 2009

ജോലി തേടി...


ഓ ..ഈ ജോലിയ്ക്കുള്ള ഇന്റര്‍വ്യൂവും ചിലപ്പോള്‍ മുന്നത്തെപ്പോലെ തന്നെ പരാജയങ്ങളായിരിക്കും .എന്തായാലും അപേക്ഷിക്കാം .പിന്നെ ...ഈ നാട്ടിലല്ലാ എന്നൊരു ഗുണവുമുണ്ട് .ചിലപ്പോള്‍ കഷ്ടപ്പടാണെങ്കില്‍ പോലും ഇവിടെ ആരും അറിയാന്‍ പോകുന്നില്ല .പിന്നെ ഈ ജോലിയ്ക്ക്‌ എന്താ പറയുക നല്ല ശമ്പളം കിട്ടുമെന്ന് തോന്നുന്നു .മുന്പുള്ളതിനെ അപേക്ഷിച്ച് വലിയ ഇന്റര്‍വ്യൂ ഒന്നും ഇല്ല .സര്ട്ടിഫികാറ്റ്‌ പരിശോധിക്കലുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നു .ഞാന്‍ നേടിയ കുറെ പേപ്പര്‍ സര്ട്ടിഫികെറ്റ്കളും പിന്നെ നാട്ടുകാര്‍ നല്‍കിയതും എല്ലാം കൂടെ കൂട്ടണം .ആദ്യം ചെറിയ ജോലിയാണ് കിട്ടുന്നതെങ്കിലുംപിന്നെ വലിയ ജോലിയിലേയ്ക്ക് ഈ സര്ട്ടിഫികാറ്റ്‌കള്‍ കാണിച്ചു രക്ഷപെടാം .
ഇറയത്തു നിന്ന് മുറ്റത്തെ വെയിലില്‍ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ ഒരു വിമ്മാനത്തിന്റെ നിഴല്‍ കടന്നു പോയി .എനിക്കാണെങ്കില്‍ നിഴലുകള്‍ വളരെ ഇഷ്ടവുമാണ് .പക്ഷെ ശബ്ദം സഹിക്കുന്നതിനുമാപ്പുരമാണ് .ഇതുപോലത്തെ വിമാനത്തില്‍ ദൈവം സഹായിച്ചാല്‍ ഞാനും പോകും .

യാത്ര തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ആരെയൊക്കെ കണ്ടു യാത്ര ചോദിക്കണം .വേണ്ടപ്പെട്ടവരെയെല്ലാം കാണണം .പിന്നെ ആരും എന്നെയോര്‍ത്ത് ദുഖിക്കാനില്ല.ഓര്‍മ്മിക്കാനുമില്ല.ജീവ സഹജമായ ഒന്നും തന്നെ ...കുറഞ്ഞ പക്ഷം ,ഇണയെ തേടിയിട്ടുപോലും ഇല്ല .അതിനാല്‍ തന്നെ ആരും എന്നെ ഓര്‍മ്മിക്കനില്ല .ഒരു തരത്തില്‍ സന്തോഷിക്കുക .അവിടെ ചെന്ന് ആര്‍ക്കും എഴുത്തയക്കണ്ടല്ലോ .

അങ്ങിനെ ദിവസങ്ങള്‍ പലതും കളഞ്ഞു പൊയ്.
ഞാന്‍ അവിടെയ്ക്കയച്ച അപേക്ഷ അവര്‍ക്ക് കിട്ടിക്കാണില്ല .ഞാനൊരു ഹതഭാഗ്യനാണ് .അതെന്നെ ജീവിതം പഠിപ്പിച്ചതാണ് .ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളതോ കുറെ മനുഷ്യ രൂപമുള്ള ജീവികളെ മാത്രമല്ലേ ഉള്ളൂ ." കോഴികളെയും പൂമ്പാറ്റകളെയും കുരങ്ങുകളെയും ചീങ്കണ്ണികളെയും സിംഹങ്ങളെയും കഴുതപ്പുലികളെ യും മാന്പെടകളെയും പിന്നെ ഒന്നോ രണ്ടോ മനുഷ്യ ജന്മങ്ങളെയും ...ങ്ഹാ ....ആ ജന്മങ്ങള്‍ക്കോക്കെ തന്നെ കൈകളും കാലുകളും മനസുമില്ലയിരുന്നു .എന്റെ ജീവിതത്തിലെ കാലങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ യാത്ര ചെയ്തത് ഊഷരഭൂമിയിളൂടെയായിരുന്നു., വരള്ച്ചയായിരുന്നു .....മഴക്കാലങ്ങള്‍ക്ക് അത്യുഷ്ണത്തിന്റെ പ്രവാഹമായിരുന്നു .എന്റെ ഭാഗ്യക്കേട് .വെളിയിലെയ്ക്കിറങ്ങി ഒന്ന് നടക്കാം .

മുറ്റത്തു നിന്ന് ആരോ ഒരാള്‍ കയറി വരുന്നു .മുന്നേ ഇവിടെ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ല .ഒരു പ്രത്യേക തരാം ഗന്ധം .വേഷത്തിലും രൂപത്തിലും ഒരു പ്രത്യേകത .എന്തോ ഒരു തരാം ചരട് ചുരുട്ടി വച്ചിട്ടുണ്ട് കയില്‍ .
'ആരാ...?'
';എന്താ വേണ്ടത് ...?'
'ഞാന്‍ നിങ്ങളയച്ച അപേക്ഷ കണ്ടു അതിനു മറുപടി തരാനാ വന്നത് .നിങ്ങള്ക്ക് ജോലി തരാന്‍ ..' . അപരന്‍ പറഞ്ഞു .
നമ്മുക്ക് പുതിയ ലോകത്തേയ്ക്ക് പോകാം .അനുഭൂതിയുടെ വെള്ളിമേഘങ്ങള്‍ അലങ്കരിക്കുന്ന പ്രാരാബ്ധ രഹിത ദേശത്തിലെയ്ക്ക് നമുക്ക് യാത്ര തിരിക്കാം ...എന്നാല്‍ പോകാം ..

ആയോ ഇത്ര പെട്ടന്ന് പോകാനോ ..?എന്റെ തയാരെടുപ്പോന്നും പൂര്‍ത്തിയായിട്ടില്ല .

'അത് പറഞ്ഞാല്‍ പറ്റില്ല പെട്ടന്ന് പോകണം .നിങ്ങളെ അവിടെ എത്തിച്ചിട്ട് എനിക്ക് വേറെ ആവശ്യമുണ്ട് .ഇപ്പോള്‍ എറണാകുളത്തു നിന്നും ഒരു കുടുംബത്തിലെ നാലുപേര്‍ കാറില്‍ യാത്ര തിരിച്ചിട്ടുണ്ട് .അവയെയും എനിക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോണം .സമയം തീരെ കുറവാണ് .എന്റെ മേലധികാരി പറഞ്ഞ സമയത്തിനുള്ളില്‍ എനിക്ക് ഈ ജോലി പൂര്‍ത്തിയാക്കണം .

ഞാന്‍ അകത്തു ചെന്ന് സര്ട്ടിഫികറ്റുകള്‍ എടുത്തിട്ട് വരാം .അവിടെ എന്റെ യോഗ്യത തെളിയിക്കേണ്ടി വരും .

എയി വേണ്ട ..അവിടെ നിങ്ങളുടെ സര്ട്ടിഫികറ്റുകള്‍ ഒന്നും വേണ്ട .

ഒരു നിമിഷം താ ..എനിക്ക് ദാഹിക്കുന്നു .കുറച്ചു വെള്ളം കുടിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ ഉടെനെ വരാം .........

മാഷേ ഒന്ന് വന്നേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞില്ലേ .നിങ്ങള്‍ ഇത്രും കാലം സമയം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ പോലെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്താന്‍ തീരെയില്ല .സമയത്തിന് വിലയുണ്ട് .

എങ്കില്‍ പോകാം ..വിമാനത്തിന്റെ ടിക്കറ്റ്‌ എടുത്തിട്ടുണ്ടല്ലോ...?

ഓ...ടിക്കറ്റ്‌ ഒന്നും വേണ്ട ഞാന്‍ എന്റെ സ്വന്തം വാഹനത്തിലാണ് വന്നത് .നമ്മുക്കതില്‍ പോകാം .

'അനിയാ ദാ..നോക്കിയെ ഈ മുഷിഞ്ഞ വേഷം ഒന്ന് മാറ്റിക്കോട്ടെ ..

ഓ അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ല വേഷമോന്നും ആരും കാണാന്‍ പോകുന്നില്ല .....

എന്നാല്‍ ശരി നമുക്ക് യാത്രതിരിക്കാം ......

ജീവിത വേഷപ്പകര്ച്ചകളില്ലാത്ത വിലക്കുകളില്ലാത്ത ലോകത്തില്‍ സ്വസ്ഥത തേടി ഞാന്‍ തിരിക്കുന്നു .വ്യര്‍ത്ഥമാം ജീവിതം ആടിതീര്തുകൊണ്ട്. പ്രാരാബ്ധങ്ങളുടെ വാല്‍മീകങ്ങള്‍ ഭേദിച്ചു കൊണ്ട് ..............
:അരുണ്‍

Monday, June 15, 2009

PARADISE OF NEWS PAPERS

don't you want to know about the world of news papers

clickhere

Thursday, June 11, 2009

TRIVANDRUM PUBLIC LIBRARY







The Library was established in the year 1829 A. D. during the reign of His Highness Sree Swathi Thirunal Maharaja of Travancore. The work of starting and organising the Library was entrusted to Col. Edward Cadogan, then the British Resident who was the grand son of Sir Hans Sloane, the founder of the British Museum. Col. Cadogan was the first president of the Trivandrum Public Library committee, which managed the affairs of the Library. At that time, only a privileged class who were called to attend the Durbar of His Highness the Maharaja was allowed admission to the Library. The Library was then known as “Trivandrum People’s Library”.1898 AD - The assets of Trivandrum People’s Library were transferred to the administrative control of Government and was opened to the public. 1900 AD - His Highness Sree Moolam Thirunal constructed the present building for housing the library, which is an architectural beauty in the Gothic style, in commemoration of the Diamond Jubilee of Her Majesty Queen Victoria. 1938 AD - The administration of the Trivandrum Public Library was handed over to University of Travancore (now University of Kerala). 1948 - The State Government was directed to take over the administration of the Library from the University by a resolution of the State Legislature. 1958 - The Library was declared as the ‘State Central Library’ of Kerala. 1988 - The library was given the status of a minor department under the administrative control of Higher Education Department of Government of Kerala. 2005 - A New Heritage Model building was constructed within the campus for Children's Library.

Monday, June 8, 2009

guess who!!!

aaranennu parayu sammanam nedu...

Friday, June 5, 2009

Beware


A lady has changed her habit of how she lists her names on her mobile telephone after her handbag was stolen. Her handbag, which contained her mobile telephone, credit card, purse, etc., was stolen. Twenty minutes later she called her husband, from a pay telephone telling him what had happened. Her husband said, 'I have just received your text asking about our pin number and I have replied a little while ago.' When they rushed down to the bank, the staff told them all the money was already withdrawn. The thief had actually used the stolen mobile telephone to text her husband in the contact list and got hold of the pin number. Within twenty minutes he had withdrawn all the money from their bank account.

Moral of the lesson: Do not disclose the relationship between you and the people in your contact list. Avoid using names like Home, Honey, Hubby, Sweetheart, Mom, Dad, etc., And very importantly, when sensitive information is being asked for through texts, CONFIRM by calling back. Also, when you are being text by friends or family to meet them somewhere, be sure to call back to confirm that the message came from them. If you do not reach them, be very careful about going places to meet 'family and friends' who text you.

Credit: From a mail

Wednesday, June 3, 2009

writer

Norman Mailer (1923-2007) son of a Southafrican jew and an adoring mother in brooklyn , newyork. His first Literary effort was a 250-page story called "Invasion from mars" which penned at the age of nine .How ever , it was not until he attended harvard that he decided to became a writer . In 1939, he graduated from Harvard university . During the World War ll mailor served as a Sergent in the United States Army . orginally he wanted to go to europe and be in the first wave of Invasion troops. In the Mid 1950,s mailor started to gain frame as an anti-establishment essayist. He had read max,s das capital and later said that it helped him to became a better writer .some selected work of norman mailor are mentioned below-


SOME SELECTED WORKS
* The Deer park (1955)

* The white Negro (1957)

* Advertaisements for myself (1959)

* The Presidential papers (1963)

* The Armies of the Night (1968)

* The Castle in the Forest (2007)


by adarsh v.s

Tuesday, June 2, 2009

its amaizing........


Lovely and Lively Cricket Ground,

Thanks God Recession Didn't Hit Cricket Fever in Dubai....

Friday, May 22, 2009


ashamol joseph

Monday, May 18, 2009

class report

our class report in the Indian express
http://www.expressbuzz.com/edition/story.aspx?Title=%60Party+websites+lacking+quality%92&artid=|KcdR1creB8=&SectionID=lMx/b5mt1kU=&MainSectionID=lMx/b5mt1kU=&SectionName=tm2kh5uDhixGlQvAG42A/07OVZOOEmts&SEO=

Tuesday, April 28, 2009

കുയില്‍


മഴമുകിലെ നിനക്കെന്നെ ഓര്‍മയില്ലേ ...നീ എന്നെ മറന്നോ
മഴവില്‍ ചിറകില്‍ പാറി നീ വന്നപ്പോള്‍
ഖണ്ട നാദം പൊട്ടിച്ചു പാടിയവന്‍ ഞാന്‍ ...
അന്ന് ഞാന്‍ നിനച്ചു, നീ എന്നെ മറക്കില്ല ...
കാലങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു കോലങ്ങള്‍ കെട്ടി ഞാന്‍
പാവം കാകനെ ചതിക്കാന്‍ നിനച്ചു ,
നീ മാഞ്ഞു‌ എന്‍ മുന്നില്‍
ദൂരയാനെങ്കിലും ദൂതുഞ്ഞാന്‍ നിനച്ചു
ഒരുസുഖം തരുമെന്നു കരുതി
നീ പറഞ്ഞ പൌയ്‌വാക്കില്‍മതിമറന്ന നിമിഷങ്ങള്‍
ഇന്നും ഞാനോര്‍ക്കുന്നു
നീയോ പുതിയ നാധങ്ങള്‍ തേടി
അരുണ്‍

Monday, April 27, 2009

posted by ASHAMOL JOSEPH

Thursday, April 16, 2009

Street Car named Desire

The play opens in a shabby district of New Orleans where Stanley Kowalski lives with
his wife Stella. After they leave for the bowling alley, where Stanley is to play with
his friend Mitch, a well−dressed woman arrives carrying a suitcase. This is Blanche
DuBois, Stella's sister. Hardly believing that this is Stella's home, Blanche
ungraciously accepts the invitation of the landlady, Eunice, to wait inside. She appears
nervous and highly strung and searches out a supply of alcohol, supposedly to calm
her nerves. When Stella returns they greet each other fondly, but there is a hint of
unease between them.

On his return home, Stanley meets Blanche and they talk amicably, but as the
conversation develops and as details of Blanche's past come outparticularly her
marriage to a husband who is now dead, and the loss of Belle Reve, the family's
property we see Stanley beginning to distrust her. Blanche makes herself very much
at home, taking long and frequent baths and drinking Stanley's alcohol, even whilst
making disparaging comments about Stanley and Stella's standard of living.

The tension in the house continues in the next scene when the sisters return after an
evening out to the house where Stanley is holding a poker party. Resenting the interest
that Mitch, one of his friends, shows in Blanche, the now drunken Stanley shows his
jealousy of Blanche and becomes violent with Stella, who we now know is pregnant.
After retreating briefly upstairs to the Hubbells' apartment, Stella returns to Stanley
and they go off to bed together.

Despite this brutality and Blanche's attempts to persuade her to leave him, Stella
insists that she loves Stanley and will not leave him. Overhearing Blanche's hostile
comments about him, Stanley determines to follow his suspicions about her and to
find out more about her recent past. He discovers that she left Laurel, her home town,
because of rumors about her promiscuity and her relationship with a young student.
When Stanley hints to Blanche about what he knows, she is clearly terrified that it will
all come out and tries to present a glossed−over version to Stella, focusing on her fear
of growing old alone and hinting at a possible future with Mitch, After Stella's
departure, Blanche flirts with a young man who arrives to collect newspaper
subscriptions.

Blanche and Mitch's date in the next scene is not a success, but when they return home
they speak more openly and Blanche tells Mitch of her dead husband who, we gather,
was homosexual, and shot himself when she discovered him in bed with another man.
Mitch comforts her and they discuss marriage. Shortly afterwards there is a birthday dinner for Blanche, but Mitch, having been told by Stanley about Blanche's past, does not show up. The meal is awkwardly silent and, to make it worse, Stanley presents Blanche with a bus ticket back home as a supposed birthday gift. Stella complains at his cruelty, but then goes into labor. Stanley takes her to the hospital.
Mitch then visits Blanche, who is alone in the apartment. In a drunken state he tells
her that he knows about her past and, when she tries to explain, dismisses her
explanation as lies. He tries to force her to have sex but she resists and threatens to call
for help. Left alone again, she drinks more alcohol and loses herself in delusions of a
rich millionaire who will look after her. Stanley returns from the hospital to find Blanche dressed up in a ball gown and tiara, trying to pack her suitcase. He mocks her, tells her what he thinks o fher, and allows his anger to be transformed into sexual violence as he carries her off to bed to rape her.
A scene change denotes the passing of time at this point and we next see Stella,
returned from the hospital, unwilling to believe her sister's story and in agreement
with Stanley that Blanche should be certified as insane. Blanche packs her things,
believing that she is to leave with a rich admirer. While she is taking another bath and
Stanley and his friends are again playing poker, a doctor arrives with a nurse from a
mental hospital. Realizing what is about to happen, Blanche tries to escape, but is
calmed by the gentle doctor. She leaves on his arm, stating that she has always placed
her trust in the kindness of strangers. Stanley's friends are horrified and Stella is
almost hysterical with tears, but Stanley remains calm and soothes his wife into
acquiescence. Life, it is suggested, will continue.

Friday, April 3, 2009

ജീവിതം


ജീവിതത്തില്‍ എന്തിനെയെങ്കിലും മുറുകെപിടിച്ചു യാത്ര ചെയുന്ന ധാരാളം പേരുണ്ട് . എനിക്കതിനോട് പരിപൂര്‍ണ്ണവിയോജിപ്പാനുള്ളത്. ഇവിടെ ഈ മരത്തെയും കിളി ക്കൂടിനെയും നമ്മുടെ ആദര്ശങ്ങലോടും ഇതിലെ പക്ഷിയെനമ്മള്‍ മനുഷ്യനായും സങ്കല്‍പ്പിക്കുക ......
ഒരു കാറ്റിനാല്‍ വീണുപോകാവുന്ന ബലമേ ഈ മരത്തിനുള്ളൂ . മരം വീണാല്‍ പിന്നെ കൂടുണ്ടോ ?...അപ്പോള്‍ പക്ഷിവേറൊന്ന് വേറൊരു മരത്തില്‍ നിര്‍മ്മിക്കും ...അല്ലാതെ നഷ്ടപ്പെട്ടതിനെയോര്‍ത്തു എന്നും കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കില്ല .

അതുപോലെ കാലമാകുന്ന കൊടുങ്കാറ്റില്‍ നമ്മുടെ പല ആദര്‍ശങ്ങളും കടപുഴുതു വീഴാം .അപ്പോള്‍കാലാനുസൃതമായ പുതിയ ആദര്‍ശങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ സ്വീകരിക്കണം ......

മഞ്ഞു കാലം

പുല്‍ക്കൊടി തുമ്പില്‍ രത്നം വിളയിച്ച -
ധരണി തന്‍ കര്‍ഷകന്‍ ഡിസംബര്‍ മാസം
പീതാംബരം ധരിച്ചൊരു നെല്പ്പട -
മെത്ര മനോഹരിയാം കാഞ്ചന രൂപം പോല്‍
കൊലുസ്സിന്‍ നാദം കിലുങ്ങിയാ തെരുവോരത്തിലവന്റെ-
കര്‍ണ്ണ പുടങ്ങളിലലയടിച്ചു ....
അശാവഹനവന്‍ ഭ്രമിച്ചതൊരു സുന്ദരിയെങ്കിലാ -
രൂപമെവിടെ ...?
സുന്ദരിയുമല്ലതു ചിലങ്കയുമാല്ലതു........പ്രകൃതി -
തന്‍ സൃഷ്ടിയാം മഞ്ഞു വീഴ്ച .......

കാള പെറ്റു

ചരിത്ര പുസ്തകതാളുകളില്‍ തിളങ്ങുന്ന -
പുരുഷ കേസരികള്‍ ....
അവരുടെ ധീര കഥകള്‍ അവന് എന്നും -
ആവേശമായിരുന്നു ...
യുദ്ധവീരന്മാര്‍ , രാജാക്കന്മാര്‍ , ചക്രവര്‍ത്തിമാര്‍ ......
അവരിലോരാളാകണം ....
അനന്തരം പത്തു പേരെ കൊന്നു അവന്‍ -
ആത്മഹത്യക്കൊരുങ്ങി .....മരണം -
പോലും കൈവിട്ടു ....
ഇന്നു ....ചത്തതിനൊക്കുമേ ജീവിച്ചിരിക്കിലും

അമ്മൂമ്മ

അമ്മൂമ്മ മരിക്കാന്‍ നേരത്തും അവനെ ദയനീയമായി നോക്കി . നോട്ടത്തില്‍ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് എന്താണെന്നുആര്ക്കും മനസിലായില്ല . അവനോടുള്ള സ്നേഹമാകാം .... അമ്മൂമ്മയുടെ മുഖത്ത് പിശാചിനെ കണ്ട പ്രതീതി ആരുംശ്രദ്ധിച്ചില്ല .അമ്മോമ്മ കണ്ണടച്ചു ... എന്നെന്നേക്കുമായി ....അമ്മൂമ്മയുടെ സ്വര്‍ണ്ണ മാല അവന്റെ പോകറ്റില്‍ വിശ്രമംകൊള്ളുകയായിരുന്നു ...

ലക്ഷ്യം

പായ് കപ്പലിന് വലിയൊരു ലക്ഷ്യം പൂര്‍ത്തീകരിക്കാനുണ്ട് . പ്രക്ഷുബ്ധമായ കടലും ദിശ മാറിയുള്ള കാറ്റും അതിനൊരു വിഘാതമാണ് .ഇത്തരം തടസങ്ങള്‍ക്ക് ലക്ഷ്യത്തെ വൈകിപ്പിക്കാനെ കഴിയൂ ..എന്നോര്‍ക്കുക .
ഒരു ലക്ഷ്യവും അപ്രാപ്യമല്ല ....

ക്രിക്കറ്റ്

സിരകളില്‍ പടരുന്നു ജ്വരം ....
മെക്സിക്കന്‍ തിരമാലകള്‍ ഗ്യാലറിയില്‍ ..
ത്രിവര്‍ണ്ണ പതാകയുമേന്തി ആര്‍പ്പുവിളികള്‍ ....
ചിത്രങ്ങള്‍ മാറോടനക്കുന്നു ചിലര്‍ ...സച്ചിന്റെ ....
റണ്‍ തണ്ടാവമാടുന്നു വീരേന്ദ്ര കുമാരന്‍ ....
വെടിയുണ്ടകള്‍ പായുന്നു ബാറ്റുകളില്‍ നിന്നും ....
പ്രകാശ വേഗത്തില്‍ മിന്നുന്നു സ്കോര്‍ ബോര്‍ഡുകള്‍ ....
തീക്ഷ്ണമാം പന്തെറിഞ്ഞൊരു റാവല്‍പിണ്ടിക്കാരന്‍ ....
വീണു കരയുന്നിതാ വാഴപിണ്ടി പോല്‍ ...
ഇതു കളിയല്ല യുദ്ധം .... ബാറ്റുകള്‍ വാളാക്കുന്ന യുദ്ധം ....
ദേശ സ്നേഹത്തിന്‍ പുതു യുദ്ധം .... നിണ മൊട്ടും ചിന്തില്ലിവിടെ ..
ചിന്തുന്നത്‌ പണമൊന്നു മാത്രം ...

വള്ളത്തോളിന്റെ ഓര്‍മ്മയ്ക്ക്‌

കവിതയ്ക്ക് അര്‍ത്ഥവും വ്യന്ഗ്യാര്‍ത്ഥവും കൊടുക്കുന്ന വള്ളത്തോളിന്റെ അത്തരത്തില്‍ ഒന്നു ....ഉദാഹരണമായി ....

" ധ്വസ്ത ഭുവനമാം ദൌഷ്ട്യമേ
നിന്‍ തലയെത്ര പരത്തിയുയര്തിയാലും
ഇക്കര്‍മ്മ ഭൂമി തന്‍ പിഞ്ചു കാല്‍ പോരുമേ
ചിക്കന്നതൊക്കെ ചവുട്ടി താഴ്ത്തുവാന്‍ ...."

യഥാര്‍ത്ഥ അര്ത്ഥം :

ഹേ കാളിയാ ... ഇരുട്ടിന്റെ ഉറവിടമായ അഹങ്കാരമേ നീ നിന്റെ തല എത്ര ഉയര്ത്തി അഹങ്കരിചാലും ശരിഭഗവാന്‍ കൃഷ്ണന്റെ പിഞ്ചുകാല്‍ മതി നിന്നെ ചവുട്ടി താഴ്ത്താന്‍ .

വ്യന്ഗ്യാര്‍ത്ഥം :

ഹേ അഹങ്കാരത്തിന്റെ ഉറവിടമായ , സൂര്യനസ്ടമിക്കാത്ത സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഉടമസ്ടോരെ .......നീ എത്രഅഹങ്കരിച്ചാലും മഹാത്മാ ഗാന്ധിയുടെ ദുര്‍ബലമായ കാലുകള്‍ മതി നിന്നെയൊക്കെ ഓടിക്കാന്‍ .....
..

പാല്‍ക്കാരി

നാല്‍കാലികള്‍ അലങ്കരിക്കും മലഞ്ചരുവിലൊരു -
ചെറ്റക്കുടില്‍ മുറ്റം ...
അതിനുടയോളവളാം സുന്ദരിയത് നാടിന്‍ -
പാല്‍ക്കാരി ...
ഒരു ദിനം കണ്ടു ഞാനാ രൂപത്തെയോക്കതിടുക്കിയ -
പാത്രവുമായി ....
ചെമ്പിന്‍ തോരണങ്ങള്‍ തൂങ്ങുന്നു മനോഹരമാം -
ര്‍ണാംബുജങ്ങള്‍ ....
പണികളില്‍ കിലുങ്ങുന്നു മഴവില്ലിന്‍ ചാരുത -
യൂറും കുപ്പിവള ക്കൂട്ടങ്ങള്‍ ....
കുലീനതന്‍ ഭാവം മുഖ പത്മത്തിലെങ്കിലും -
ഞാനറിഞ്ഞു അവളൊരു പാവം .....
പാത്രത്തില്‍ ലാഞ്ചുന്ന പൈമ്പാല്‍ പോല്‍ -
കാന്തി തൂകും നിറം ...
ചെമ്പന്‍
കേശഭാരമലങ്കരിക്കും -
സുഗന്ധം തൂകും വൃന്ദ മൊട്ടുകള്‍ ....
എന്‍ മനസിലേറ്റൂ കാമബാണം ....-
ഭ്രമിച്ചു ഞാനാ രൂപത്തെ ....
എന്‍ നയനങ്ങള്‍ ഒളിയംബെയിതു -
തുടങ്ങി മനസ്സില്‍ കാമോല്സവം ...
പ്രതിഷ്ടിച്ചു ഞാനാ രൂപത്തെയെന്‍-
ചിത്തം തന്നിലെയമ്പലത്തില്‍ ......
കോലാഹലം തുടങ്ങിയെന്‍ ഭവനം തന്നിലെ -
പ്രേമ ശത്രുക്കള്‍ വാളോങ്ങി ....
പ്രേമത്തിന്‍ മാഹാത്മ്യം പാടിപ്പുകഴ്തി -
ഞാനോടിച്ചു പ്രേമ
ശത്രുക്കളെ.....
ഇന്നു ...സത്യമായിട്ടും ........
പാല്‍ക്കാരി തന്നെയവളിന്നുമെന്നും......
എന്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ തന്‍ പാല്‍ക്കാരി .....

ബെന്‍സ്

കൃത്രിമമായ ലോകത്തില്‍ ഭൌതിക സുഖങ്ങള്‍ക്ക് പിന്നാലെ പാഞ്ഞു ജീവിതം ഹോമിച്ചവര്‍ക്ക് വേണ്ടി കഥ ഞാന്‍ സമര്‍പ്പിക്കുന്നു ...).

രാവിലത്തെ വിശപ്പില്‍ പഴങ്കഞ്ഞ്ജിയും കപ്പയും സേവിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്നതും എന്നാല്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ രസമുള്ളതും ആയ വാര്ത്ത മത്തായി അറിയുന്നത് ,

തനിക്കൊരു ബെന്‍സ് കാര്‍ കിട്ടിയിരിക്കുന്നു ..

സ്വതവേ കാല്‍പ്പന്തു കളിയില്‍ കമ്പമുള്ള മത്തായി ലോകക്കപ്പ് കൂപ്പണ്‍ പൂരിപ്പിച്ചയച്ചത് വഴിയാണ് മഹാ ഭാഗ്യം കൈ വന്നത് . ജന്മനാ ദാരിദ്ര്യം ശീലിച്ച പാവം മാന്യന്‍ ഏവര്‍ക്കും ഉപകാരിയും എല്ലാരുടെയും സ്നേഹ ഭാജനവുമാണ് . പട്ടിണി കിടന്നാലും മുണ്ട് മുറുക്കിയുടുത്തും അഭിമാനം പോകാതെ നോക്കും . ആരുടെ മുന്നിലും കൈ നീട്ടില്ല . അതിനാല്‍ നാട്ടുകാര്‍ ദുരഭിമാനപ്പട്ടം ചാര്‍ത്തി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് . നാട്ടില്‍ എവിടെയൊക്കെ കാല്‍പ്പന്തു കളി ഉണ്ടെന്‍കിലും മത്തായി അവിടെയൊക്കെ ഹാജര്‍ വയ്ക്കും അതിനാല്‍ ചില കളിക്കാര്‍ക്കും മത്തായിയെ അറിയാം . അന്നാള്‍ ഒരിക്കല്‍ ഒരു കളിക്കാരന്‍ കുശലം തിരക്കിയത് കാണുന്ന എല്ലാരോടും പറഞ്ഞു നടന്നു . ഭാര്യയും രണ്ടു കുട്ടികളും അടങ്ങുന്ന സന്തുഷ്ട കുടുംബമെങ്കിലും ദാരിദ്ര്യം ഒരു തീരാ ശാപമായി കാര്‍ന്നു തിന്നുന്നു . എനിക്ക് ഒട്ടക്കൈ യാണെന്ന് എപ്പോഴും പറഞ്ഞു നടക്കാറുണ്ട്.

ആശ്വാസം പോലെ ബെന്‍സിന്റെ വരവ് മത്തായിയെ തെല്ലൊന്നുമല്ല ആശ്വസിപ്പിച്ചത്‌ . ഏറ്റവും മുന്തിയ ഇനം കാറല്ലേ . തന്റെ ദാരിദ്ര്യം പന്പ കടന്നെന്നും ഇനിയും ധാരാളം ഭാഗ്യങ്ങള്‍ വരാന്‍ കിടക്കുന്നു എന്നും അയ്യാള്‍ കരുതി .

ഇനിയാണ് പുകിലുകള്‍ തുടങ്ങുന്നത് ....

മത്തായിയുടെ വീടൊരു ജന സാഗരമായി മാധ്യമങ്ങള്‍ അയ്യാളുടെ കൊച്ചു വീട്ടില്‍ മത്സരിച്ചു ഇന്റര്‍വ്യൂ നടത്തുന്നു . അനുമോദനങ്ങള്‍ കൊണ്ടു മത്തായി വീര്‍പ്പു മുട്ടി ... ഭാഗ്യവാന്‍ , കോളടിച്ചു എന്നിങ്ങനെയുള്ള വാക്കുകള്‍ വീട്ടില്‍ പലവുരു ഉയര്ന്നു കേട്ടു. കാര്‍ വിറ്റുകിട്ടുന്ന ലെക്ഷങ്ങള്‍ ലക്ഷ്യമിട്ട് ചില ബാങ്കുകാരും പരുന്തിനെപ്പോലെ അവിടെ വട്ടമിട്ടു .

അങ്ങിനെ ദരിദ്രനായ മത്തായി ഒരു ബെന്‍സ് പതിയായി ഉയര്‍ത്തപ്പെട്ടു .

വാര്ത്ത അറിഞ്ഞപ്പോള്‍ അതുവരെ കണ്ടാല്‍ മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാത്ത ബന്ധുക്കളും റാലിയായി വീട്ടിലെത്തി . എല്ലാര്ക്കും അയ്യാളുടെ ഭാഗ്യത്തില്‍ അസൂയ മറച്ച ചിരി മാത്രം . എന്നാല്‍ മത്തായിയോ പൊങ്ങച്ചവും ജാടയും പഠിച്ചു തുടങ്ങി .

ഒരു നിഷ്കളങ്കന്റെ സ്വഭാവ മരണം ....

കാറ്‌ വിറ്റിട്ടു അടുത്ത ലോകക്കപ്പ് കാണാന്‍ പോണമെന്നും ...അമേരിക്കയില്‍ ഒന്നു ചുറ്റണം എന്നും യാതൊരു
ദയയും ഇല്ലാതെ കാച്ചി . പണ്ടു ചോദിച്ചിട്ട് കടം കൊടുക്കാത്ത പല ബ്ലൈടുകാരും അന്ന് അവിടെ പറന്നെത്തി വന്‍ തുകകള്‍ വാഗ്ദാനം ചെയിതു .

രാവിലത്തെ പഴന്കഞ്ഞി അയ്യാള്‍ മറന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു ...

കാറ് വീട്ടില്‍ എത്താന്‍ ഒരാഴ്ച്ച എങ്കിലും എടുക്കും . അതും അങ്ങ് തലത്സ്ഥത്ത് പൊയ് കൊണ്ടു വരണം . അത് വരെയുള്ള സന്ദര്‍ശകരെ തൃപ്തി പ്പെടുത്താന്‍ എന്ത് ചെയ്യും . അതിനായി അയ്യാള്‍ വട്ടിപ്പലിശക്കാരില്‍ നിന്നും വന്‍ തുകകള്‍ മറിച്ചു . വീട് മോടി കൂട്ടാന്‍ ജോലിക്കാരെ വച്ചു . അതിനിടെയില്‍ ആരോ ഓതിക്കൊടുത്തു കാറ്‌ വില്‍ക്കേണ്ട എന്നും ഒരു ബെന്സങ്ങനെ വീട്ടിനു മുന്നില്‍ കിടക്കുന്നത് ഗമ തന്നെയെന്നും .....,


അപ്പോള്‍ പിന്നെ കാറ് പാര്‍ക്ക് ചെയ്യാന്‍ ഒരിടം വേണമല്ലോ . വീണ്ടും കടം തന്നെ ശരണം . മത്തായിയുടെ വീടിനു മുന്നില്‍ ഢംബരം മഴയായി പെയിത് . അയ്യാളുടെ ഭാര്യയാണ് അതിലും വിശേഷം സ്വതസിദ്ധമായ പുളുവും പൊങ്ങച്ചവും ബെന്‍സിന്റെ രൂപത്തില്‍ കസറി '............... അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റിനു മാത്രമെ കാര്‍ ഉള്ളൂ '..... എന്ന് വരെ വെച്ചു കാച്ചി ....

കുടുംബത്തിന്റെ സ്വഭാവ മരണം പൂര്‍ത്തിയായി ....

മഹാലെക്ഷ്മീ കടാക്ഷം ഗ്രാമത്തില്‍ ഒരു കോളിളക്കം തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു . സാധാരണ മോട്ടോര്‍ വാഹനങ്ങള്‍ക്ക് ബാലികേറാമല ആയിരുന്ന ഗ്രാമത്തില്‍ ഒരു കാറിന്റെ വരവ് ...അതും ബെന്‍സ് ..പറയേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ . മത്തായി വിരോധികള്‍ പലരും സ്തുതി പാടകരായി കാരണം ചുളുവില്‍ ബെന്‍സില്‍ കയറാമല്ലോ . ചുരുക്കത്തില്‍ അതില്‍ കേറാന്‍ കൊതിക്കാത്തവര്‍ ആരും ഗ്രാമത്തില്‍ ഇല്ല . പിന്നെ മത്തായി ഗമ കാണിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റുണ്ടോ ?.....തന്റെ പൂജാമുറിയില്‍ ഒരു കാല്പ്പന്തും പ്രതിഷ്ഠിച്ചു . ദിവസങ്ങള്‍ വേഗം കടന്നു പോകാന്‍ അയ്യാള്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു . ക്ഷമ നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു ഒരിടത്ത് ഇരിക്കാന്‍ കൂടി വയ്യെന്നായി . ഏത് നേരവും കലണ്ടറില്‍ നോക്കിയിരുപ്പു തന്നെ ....

വീട്ടിലെ ശ്രീദേവി മൂദേവിയായി ......

ഒന്നു രണ്ടു ദിവസങ്ങള്‍ യുഗങ്ങള്‍ പോലെ തള്ളി നീക്കി . ഗ്രാമവും മാറ്റത്തിന് വിധേയമാകാന്‍ തുടങ്ങി . കുറെ ചെറുപ്പക്കാര്‍ റോഡ് നിര്മ്മാണം തുടങ്ങി , പുഴക്ക്‌ മുകളില്‍ താല്‍കാലിക പാലം പൊങ്ങി .. പിന്നെയോ ഗ്രാമത്തില്‍ പെട്രോള്‍ പമ്പ് അനുവദിക്കണമെന്ന് മുറവിളിയായി ....മാത്രമോ തങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിന്റെ പുരോഗതി അയല്‍ ഗ്രാമീണരെ കാണിക്കാന്‍ ഗ്രാമ മുഖ്യന്റെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ ഒരു തീരുമാനവുമായി ...
കാര്‍ വന്നിട്ട് ദിവസവും ഒരു മണിക്കൂറെങ്കിലും ഗ്രാമ കവാടത്തിനു മുന്നില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കണം ......
അതിനിടയില്‍ ആരോ ഒരു വന്‍ പുളു കാച്ചി ' കാറ് ഇന്ത്യയില്‍ പ്രസിഡെന്റിനു മാത്രമെ ഉള്ളൂ ....'ഇത്തരം നുണകള്‍ മത്തായിയിലെ മനുഷ്യനെ നിറം മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു .... ലെക്ഷങ്ങള്‍ കടം വാങ്ങി ധൂര്‍ത്തടി തുടര്‍ന്ന് കൊണ്ടിരുന്നു .

'വിനാശ കാലേ വിപരീത ബുദ്ധി ' എന്ന് പറയും പോലെ അഹങ്കാരം അയ്യാളില്‍ സംഹാര നൃത്തം ചവുട്ടി . തന്‍ ഗ്രാമത്തിലെ ഏറ്റവും സമ്പന്നന്‍ ആണെന്ന് ഭാവിക്കാന്‍ തുടങ്ങി . എസ്കൊര്ടിനായി രണ്ടു വാലുകളെ നിര്ത്തി ... വീട്ടില്‍ വേലക്കാരികള്‍ , കൂടിയ മദ്യം .........

കാറിങ്ങു വരുമ്പോള്‍ എല്ലാരും അതില്‍ വലിഞ്ഞു കേറുമെന്ന ഭയം കാരണം അയ്യാള്‍ പലരെയും മനഃപൂര്‍വ്വം പിണക്കാന്‍ തുടങ്ങി പലരും അയ്യാളുടെ ശത്രുവായി . കൊടുത്ത പണം പലരും തിരികെ ചോദിച്ചു തുടങ്ങി . ഇതിനിടയില്‍ വഴക്കിട്ടു അയ്യാളുടെ വാമഭാഗവും പിള്ളേരും വീട് വിട്ടിറങ്ങി . അയ്യാള്‍ക്ക് അതിലൊന്നും ഒരു സന്താപവും ഇല്ല കാരണം ബെന്‍സ് .......

മത്തായിയിലെ മനുഷ്യന്‍ കാലം ചെയിതു ...

അടുത്ത സുപ്രഭാതം ,

രാവിലത്തെ വിശപ്പില്‍ രാജകീയ ഭക്ഷണം സേവിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന പത്ര വാര്ത്ത മത്തായിയും നാട്ടുകാരും അറിയുന്നത്

' ക്ഷമിക്കണം ഒരു തിരുത്ത് ബെന്‍സ് കാര്‍ മുന്പ് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച കൂപ്പണ്‍ നുമ്പരിനല്ല...അച്ചടി പ്പിശക് കാരണം .................. ഖേദിക്കുന്നു '.
'കര്‍ത്താവേ ' ......
മത്തായി ബൊധരെഹിതനായി ... നാട്ടുകാര്‍ ഓടിക്കൂടി ആശുപത്രിയിലാക്കി .. അഹംകാരിക്ക് തക്ക ശിക്ഷ കിട്ടി എന്ന് പലരും പുലമ്പി . എങ്കിലും സമയത്തു ആരും വൈരാഗ്യം കാണിച്ചില്ല ,
മത്തായി പല ദിവസങ്ങള്‍ ബൊധരെഹിതനായി ആശുപത്രിയില്‍ കഴിഞ്ഞു ... പിണങ്ങിപ്പോയ ഭാര്യയും കുട്ടികളും തിരികെ വന്നു . മത്തായി ക്രമേണ സുഖം പ്രാപിച്ചു . പക്ഷെ ഗ്രാമീണരെ അഭിമുഖീകരിക്കാനുള്ള വിഷമം അയ്യാളെ വേട്ടയാടി എങ്കിലും തിരികെ വന്ന അയ്യളോട് ആരും ദേഷ്യം കാണിച്ചില്ല . എല്ലാര്ക്കും സഹതാപം മാത്രം ..... അയ്യാള്‍ പല പ്രാവശ്യം നാട്ടുകാര്‍ക്ക് മുന്നില്‍ പല പ്രാവശ്യം കുമ്പസാരിച്ചു . അങ്ങിനെ നാട്ടുകാര്‍ വീണ്ടും മത്തയിയുമായി അടുത്ത് .....,

മത്തായിയിലെ മനുഷ്യന്‍ പുനര്‍ജനിച്ചു ........

മാസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി . പഴയ സംഭവങ്ങള്‍ എല്ലാരും മറന്നു . മത്തായിയുടെ കൊച്ചു വീട്ടില്‍ സന്തോഷം തിരികെയെത്തി

ബെന്‍സ് എവിടെയോ പൊയ് മറഞ്ഞു ...അയ്യാള്‍ വീണ്ടും തന്റെ കുടുംബത്തെ പോറ്റാനുള്ള തത്രപ്പാട് തുടങ്ങി ..ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഓണം പോലെ അവര്‍ കഴിഞ്ഞു .... പഴങ്ങഞ്ഞിയുടെ രുചി അയാള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു .....
ഒരു ദിവസം രാവിലെ ജോലിക്ക് പോകാന്‍ ഒരുങ്ങുമ്പോഴാണ് ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന വാര്ത്ത മത്തായി അറിയുന്നത് ....
' സംസ്ഥാന ഭാഗ്യക്കുറി ഒരു കോടിയും കാറും മത്തായിക്ക് .....'

ഏകദേശം അന്ന് അന്തിയോടെ അയ്യാളുടെ വീട്ടില്‍ വീണ്ടും പൊടി പൂരം തുടങ്ങി

അഭിനിവേശം

എന്റെ നെറ്റിയില്‍ ഘനീഭവിച്ച വിയര്‍പ്പു കണങ്ങളെ വകഞ്ഞ് മാറ്റിക്കൊണ്ട് അവളുടെ വിരലുകള്‍ കടന്നു പോയ്മനസ്സില്‍ ഏറെ നാളായി മാറാല പിടിച്ചു കിടന്ന വികാരത്തിന്റെ പ്രായോഗിക പരീക്ഷ അന്ന് നടന്നു . കാലങ്ങളായി അന്ധകാരം രൂപപ്പെട്ട മനസ്സില്‍ ദീപം തെളിച്ചത് അവളാണ് ...എന്റെ ആദ്യ നിര്‍വ്രുതിയാനവള്‍. ഒരുപുനര്‍വിചിന്തനമെന്നോണം ഞാന്‍ മനസിലാക്കി അവളോട്‌ എനിക്കുള്ള വികാരം എന്താണെന്നു ..... അത് പക്ഷെപലരും പലവട്ടം പരീക്ഷിച്ചു പരാജയപ്പെട്ട പ്രേമം എന്ന ചാപല്ല്യം അല്ല ....ഒരു വണ്ടിനു പൂവിനോട് തോന്നുന്നആഗ്രഹം.....അപ്പോള്‍ മനസിന്റെ മറ്റേ പകുതി ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു ...

' പൂവിന്റെ തേന്‍ കുടിച്ചോളൂ ..പൂവിനെ പുളി കുടിപ്പിക്കരുത് ....'

ഹാ ...കഷ്ടം ....

ഇതൊരു പ്രേമ ലേഖനമാണ് ......

കൂട്ടുകാരീ ......

ആശാന്റെ വീണപൂവിനു തുല്യമായ -
കൊഴിഞ്ഞ നമ്മുടെ അനുരാഗം ഓര്‍മ്മയില്ലേ ...?
അന്നൊരിക്കല്‍ ആന്ജനെയന്റെ നടയില്‍ -
നോട്ടങ്ങള്‍ കൈമാറിയതും ..
പിന്നീട് ...
നോട്ടങ്ങളുടെ ആവര്‍ത്തന വിരസത മാറ്റി -
ഞാന്‍ ആദ്യമായി നിന്നോട് പറഞ്ഞതും .....
വ്രീളയോളുപ്പിച്ച വദനവും താഴ്ത്തി നീ നടന്നകന്നതും ...
അവിടെ ....
ശകുന്തളയുടെ കാലിലെ മുള്ള് പുനര്‍ജ്ജനിച്ചതും ..
എന്റെ ഹൃദയത്തെ വട്ടം കറക്കിയതും ....
എല്ലാം ..ഓര്‍ക്കുന്നു ...ഇന്നലത്തെ പോലെ ...
'വീണ പൂവ് ' വായിച്ചു നീ എത്ര മാത്രം കരയുമായിരുന്നു ..
മനുഷ്യ ജീവിതം ഹാ കഷ്ടമെന്നുരച്ച ആശാനെ -
നീ എത്ര മാത്രം ആരാധിച്ചിരുന്നു .....
കുഞ്ഞു കവിതകള്‍ കൊണ്ടു എന്റെ മനസിലെ അനുരഗത്തിന് തീ -
കൊളുത്തിയത് നീയാണ് .......
പിന്നെ....
മരണത്തോട് മല്ലിടുന്ന ആല്തര മരചുവട്ടില്‍ നമ്മള്‍ -
എന്നും സംമേളിക്കരുണ്ടായിരുന്നതും .....
വിവേകാനന്ദന്റെ കാല്‍പാടുകള്‍ ഏറ്റു ധന്യമായ -
ഭൂമിയുടെ മുനമ്പില്‍ നമ്മള്‍ തിരകളില്‍ -
കുളിച്ചതും ...
ത്രി സന്ധ്യ ആവാഹിച്ച നിന്റെ മുഖ കാന്തിയില്‍ മതിമറന്നു -
അധരങ്ങള്‍ മോഷ്ടിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചതും ,
ആത്മ സ്നേഹിതന്റെ വിയോഗം വളര്‍ത്തിയ വ്യഥ -
എന്നെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയപ്പോള്‍ നീ ധൈര്യം പകര്‍ന്നതും ....
അങ്ങിനെ എല്ലാം കാലന്തരത്തിലും തികട്ടി വരുന്നു .....
ശേഷം .....
നിന്റെ പിതാവിന്റെ കോപ താന്ധവത്തില്‍ നീ പിന്മാറിയതും ..
എന്റെ കണ്ണുകളെ ദിനങ്ങളോളം ഈറനണിയിച്ചതും .......
ഒടുവിലൊരു ഫോണ്‍ കോളിലൂടെ വിട ചൊല്ലിയതും ......
എല്ലാം ഓര്‍ക്കുന്നു .....
ഭൂമിയുടെ ഏതെങ്കിലും കോണില്‍ പ്രേമം നുണയുന്നവരെ കാണുമ്പൊള്‍ -
നീ എന്നെ ഓര്‍ക്കുമോ.....?
നമ്മുക്കിടയില്‍ ഇന്നു അകലം കൂടുതലാണ് സഖീ ....
മനസുകള്‍ തമ്മിലും ....
എന്റെ വാമഭാഗം മറ്റൊരുവള്‍ അപഹരിചാലും .....
വല്ലപ്പോഴും ഓര്‍മ്മകള്‍ കൊണ്ടു ര്ദ്ദിക്കാന്‍ നീ വേണം .....
എന്റെ മനസ്സു എന്നും നിന്നോട് മാത്രം കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു ...
തല്‍ക്കാലതെക്കേങ്കിലും ' ഹാ കഷ്ട ' മെന്നുരച്ചു ...
മനപൂര്‍വ്വം മറന്നോട്ടെ ......

റോസാപ്പൂക്കള്‍

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ ചിരിക്കുന്ന റോസാപ്പൂക്കള്‍ക്ക് -
നിറം ചെമപ്പാണ് ......
അതിന്റെ ആകര്‍ഷണത്തില്‍ തട്ടി-
കാലം കോരിത്തരിക്കുന്നു .......
അംഗനമാരുടെ കാര്‍കൂന്തലും എന്റെ റോസാപ്പൂക്കളെ-
പുല്‍കാന്‍ കൊതിക്കുന്നു ....പക്ഷെ കേവലം -
സുന്ദരിമാരുടെ കൂന്തലില്‍ നിദ്ര പൂണ്ടു കിടക്കാനുള്ളതല്ല -
എന്റെ നിര്‍മ്മലമായ റോസാപ്പൂക്കള്‍ .........
അതെന്റെ ആത്മാവാണ് ......
മനസ്സാണ് .......
ഒരു നനുത്ത സ്പര്‍ശമായി പുതുമഴയും കുളിര്‍ിലാവും -
എന്നെ തഴുകുമ്പോള്‍ -
ദൈവത്തെ ഞാനറിയുന്നു ........കാണുന്നു ....
പുതുമഴ പെമാരിയായും നിലാവ് കൊടും ചൂടായും -
മാറ്റാത്ത ദൈവത്തെ നമിക്കുന്നു ....
എന്റെ ചെമന്ന റോസാപ്പൂക്കളിലെ -
പരിമളം എന്റെ മനസ്സില്‍ നിന്നുമാണ് ....
നിങ്ങള്‍ അത് ആസ്വദിച്ചോളൂ .....
പക്ഷെ ...കശക്കിയെറിയരുത് .... എന്നിലെ -
നൈര്‍മല്ല്യത്തെ തിരിച്ചറിയാതെ പോകരുത് ...
കാരണം ഞാന്‍ വിടരുന്നത് -
നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് .....
നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി മാത്രം .......
നിങ്ങളുടെ മനസ്സുലില്‍ ഞാനേകുന്ന സുഗന്ധത്തിനു -
പകരമായി ......
പുഞ്ചിരി ചാലിച്ച ഒരു നോട്ടത്തിനപ്പുറം -
ഒന്നും എനിക്ക് വേണ്ട .....
എന്റെ രോസാപ്പോക്കള്‍ കൊഴിയാതിരിക്കാന്‍ -
പ്രാര്‍ത്ഥിക്കണേ ......
ലോകത്തിനാകെ പരിമളമേകുവാന്‍ .......

Thursday, April 2, 2009

economics and recession

The whole world is discussing about economic recession and its impact. I never thought it would be this severe. Yesterday i felt the impact of this monster. All these years i was made fool on this particular day, (only for this day )- April 1. But things are different the other days...... This year also i was waiting to be made a fool, but nothing happened. I mulled over to find the reason. The culprit was the economic depression. Not even a single call on this day, economic depression has affected even April Fool.... how to bail out from this... that needs serious discussions.....             

Tuesday, March 31, 2009

തേന്‍ ചോര്‍ന്ന പൂവ്

പ്രാപിച്ച ശേഷം രണ്ടു കൈകളും കൊണ്ട് ആഞ്ഞുതള്ളി ,
മനസിന്റെ മലന്ചെരുവിലെവിടെയോ മരവിച്ച രൂപമായി ...
ഒരിക്കലും ഉണരാത്ത നിദ്രയില്‍ ലീനയായി ....
കാലപ്രവാഹമാകുന്ന മലവെള്ള പാച്ചിലില്‍ ആ രൂപം -
അപ്രത്യക്ഷമായി ....
പക്ഷെ ...ഞാന്‍ ..
മലമുകളില്‍ സുരക്ഷിതനായിരുന്നു ...എന്നും
by arunjith-redrose

Monday, March 30, 2009

സീത



ഴവുചാലിന്റെ പുത്രിയായവള്‍ പിറവിയെടുത്തു ...

പര്യായമാം ഉഴവുചാലിന്‍ പേരതു സിത
പഞ്ചസ്ത്രീരത്നങ്ങളില്‍ മഹത്വമുള്ളവല്‍ നീ
ജനകാത്മജ നീയെന്നും ഭാരതീയര്‍ക്കു
സുന്ദരനാം രാമന്റെ വാമ ഭാഗം പുല്‍കിയ നീ -
യെത്ര ഭാഗ്യവതി ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടും വരെയും
കാന്തനില്ലായോധ്യ അടവിക്ക് സമമെന്നുരച്ചു -
യാത്രയായി നീ ആ
ഢംബരങ്ങളെ വിട്ടു
അശ്രുവുമൊലിപ്പിചു അശോകവനത്തില്‍ നീ
കാത്തിരുന്നതൊരഗനി പരീക്ഷയോ .....
മര്യാദാപുരുഷോത്തമന്‍ തന്‍ മര്യാദയില്ലാ-
പ്രവൃത്തിതന്‍ ഫലം അനുഭവിച്ച സീതേ ....
നിന്നെ സ്നേഹിക്കും ഭാരതീയരെന്നും -
ചൊല്ലും രാമായണമല്ല സീതായണം.....

Wednesday, March 25, 2009

Alone

Alone I stand with no support,
Not even a hand to hold;
My silence speaks of profound pain
And of lonliness untold.
Each ray of sunshine into my life,
Brings a glimmer of hope with it;
But leaves me soon in the lonely dark,
Taking a part of me away with it.
It always takes, but never gives
Is that how it destined to be?
Only silence greets my unspoken thoughts
A silence that speaks volume to me.
My tears dried up by relentless sun,
Or washed away by uncaring rain;
My heart thats full of love and care
Is choked to death by loss and pain
My life devoid of hope and light
Is full of sorrowful shadows cast.
So I stand alone,proud and erect,
Forbidden and forgotten,loved and lost.

gaya3

Reflections

There is stillness in the air
No chirp,no rustle,no blare
The mind mindlessly reflects back
At what life has and what it lacks
The days just passed by
Like a short breeze,cold but dry
How moments slipped away so fast
Taking away the first and last
How each decision,every move
Decides whether you win or loose
The game of life that is to be placed
Time keeps on moving...memories fade
But the shadow of what had been
Always remain...not unseen
It is in something you can wash away
But accompanies you through your way
The experience of your shadow
Help you make choices as you grow


gaya3

Candle of Your Life

Plunged into depths of deepest despair
Into darkness that seems endless and long
You reach out your hand and hold me tight
Needing my light to guide you along
I give you the brightness of my light
To drive away all your darkest fears


And for every ray of light that i give
I melts away in molten tears
When the cloud of despair is lifted away
When light prevails and darkness is gone
Iam blown out and thrown aside
After all my need for the moment is done
And there I lie lost and banished
Neglected and ignored in your busy life
Untill the darkness descends once again
And you need once more this Candle of your Life.

[courtesy-To that Red little Candle which shared its life in that lonely dark hours with me]

Gaya3

Memories..

My footsteps let to the attic floor
I felt the creaking staircase sway
Slowly and softly i climbed them up
Clearing the cobwebs away

The door sung back with ease and quiet,
The room lay dark and seemed at rest;
Trapped in the past,it lovingly held
Beautiful memories clutched to its breast.
The dull glow from my candle flame
Pick out shapes hauntingly old;
The years just rolled away from me
Each shape its foregotten stories told.


The framed photograph fallen on the floor
With unseen hand beckoned me near;
I cleared away the dust of fears
And gazed once more at those faces dear

Those blurred images sprung into my life
The present gone,I was back in the past ;
My remembering eyes clouded over,
Reliving the moment of love that I lost

A bundle of dusty letters I found
Held lovingly by a dirty bow;
My eyes caressed the printed words
Written in love those summers ago
The cards that proclaimed tender care
Still held in them petals of flowers,
Those soft fragrance brought back to me
The magic of those stolen hours

The broken sea shell,pale and smooth,
One of the relics time has spared;
I kept it to my ear and heard,
Echoes of joyful laughter shared

The rusty pen,the sketch so old
Each object brought me joy and pain
Though time went on,for me it stood still
,In a room where the past was here again
I sat among the snatches of memories
Their beauty mirrored in my tears.
In that silent room,echoes of yesterday
Were lost in time to human ears.

gaya3

Tuesday, March 24, 2009

Do You Know How To Really Forgive Someone?

The Problem with Not Forgiving

Most people have at least one person in their life that they harbor anger against for some reason or another. For some the anger is due to a serious hurt, whether physical or emotional, such as assault or abuse. For others the anger stems from less important issues, but the anger is just as real and just as debilitating. For instance the resentment that can build up in a relationship over many years over many small and large differences. For some, maybe it is a co-worker that angers you, they ask too much of you, they sabotage you, or they just annoy you.

Why do we hold onto anger? At it's root, it's because we want to hurt that person back. The problem with this strategy is that it doesn't hurt the intended. It only hurts us. Think about it. Can you be happy when you are angry? Have you ever noticed that you have more accident sthe more angry you are? So how do you get rid of this anger? By forgiving.

The Problem with Forgiving

If forgiving is the answer to releasing your anger, why don't we do it? Well, because forgiving someone is hard! Another reason is that we don't know how to do it properly. And then there is the fear that by forgiving someone we are inviting them to hurt us again or that we are saying what they did was ok.

How to Really Forgive Someone

1)Examine Your Anger - Take some time to understand your anger. It's easy to say, "Well I just hate that person" or "That person drives me crazy." For some the reason for the anger is very clear as in the case of assault, for instance. But other times, the root of our anger is not so clear. Why does this person "bug you?" Why do you get angry at your boss? Why do you flip out when your spouse parks the car "the wrong way." The reason it is important to understand your anger is that if you identify clearly what the root is, then you can go about finding a possible solution. This doesn't work in all cases. But try this first anyway. Then ask yourself what can YOU do to make the situation better? If it's about trying to change a person, the only way to really impact a person is to love them, praise them and continually discover and focus on the good in that person. This takestime, but try it!! It really works. If it's an intolerable situation and you can't ignore it, find a way to not be around this person.

2) "Thank You for This Experience." Have you ever noticed how good can spring up from bad experiences? Just like after a forest fire the first thing you see is lots of little green plants starting to grow.What did you learn about your inner strength from your negativeexperience? What did you learn about yourself that has made you a stronger person? This doesn't make wrongs against you right. But it puts you back in the position of power, not victimhood. Remember, you have survived. Build on that! And little by little explore where you see small bits of green sprouting up in your life. Focus on that, have gratitude for that good, and you will be in the process of forgiving.

3) Relationship Resentment -Let it Go: Advice from the book "FollowYour Heart" by Andrew Matthews (one of my favorite books) is brilliant. In his book he talks about how we make up rules for how others should behave. If they don't behave that way, we make them"guilty" and we hold a grudge. But does it change the situation? No.All it does it "ruin our lives!" He uses humor to make a good point,"When a seagull craps on your head, do you resent the seagull?" Do you resent the weather when it rains? So why resent people?

Whatever the "guilty party" got wrong, it is history. The question is,"Do you want your life to work or don't you." And he also takes on the hard situations too. For instance, he a friend who found forgiveness after having his 3 teenage daughters murdered. It wasn't easy, but in the end he realized that only he had control over how he moved forward with his life. He didn't want his life to be miserable so he "let goof anger" for his "own sake and his own survival."

4) Meditate on Compassion: Imagine your antagonist as a baby. What has been their life? Why do they act in ways that hurt you or others? If you can find a small place of compassion, of understanding, then perhaps in seeing them as a victim of their circumstances, you may find a place of peace about what happened. Buddhism says: "for the victimizer is, truly, the most unfortunate of all."Â Buddhism urges us to focus on loving-kindness, compassion, sympathetic joy, and equanimity as "a means for avoiding resentment in the first place.

"The Dalia Lama lives a life of forgiveness in action. The book, "The Wisdom of Forgiveness" gives an account his life in this regard. Again this doesn't make crimes committed right. This doesn't mean that you should necessarily befriend a person who hurt you or that you shouldtake your guard down in protecting yourself from a dangerous person.But if you can find a place where you can wish for their healing, you will find your own healing. If this doesn't work, move onto #5

.5) Turn it over to God: Put your trust in God that God will take careof this situation in the long run. God will provide you strength. Godwill bring justice in the end. And hopefully God will heal theoffender too. Take comfort in God's love for you.

6) If you don't believe in God, then at least know that in science all things eventually come to equilibrium. And so, turn it over to the universe. Turn it over to your friends' and family's love for you.Allow yourself to be comforted and strengthened by their love.

7) Write it Down. Take all these suggestions and journal about your feelings and then write down the answers to the questions: How will I forgive? What will I gain by forgiving? What is the good in all this?What have I learned? How will my life be better by forgiving?

What Have You Got to Lose? - Only Peace

Who are you holding resentment against? Who are you angry at? Who do you hate? Do you want release from this heavy yoke around your heart?Do you want peace and happiness? Try forgiveness… for your sake. Take it slow. It is a process. Over time you can watch your anger melt. TheDalai Lama is said to have the heart health of a 20 year old according to his doctors. Why is that? Perhaps it just might be that he holds no anger.

Imagine what it could do for you!Please share your comments, experiences, and tips on Forgiveness! All comments big and small are very welcomed!

by

gaya3